அவசர அவசரமாய் ஒரு தப்பு!
அன்றும் வழக்கம் போல் தான் விடிந்தது... வருடத்திற்கு 54 முறை மட்டுமே ஷேவிங் செய்து கொள்வது, அதாவது வாரத்திற்கு ஒரு முறை என்று... ஷேவிங் செய்ய ஆரம்பித்த நாள் தொட்டு நான் ஒரு கணக்கு வைத்திருக்கிறேன். அதுவும் கூட ரெகுலரா கிடையாது... ஆபீஸிலேயோ, வீட்டிலேயோ "இவனுக்கு என்ன ஆச்சு" என்று look விடும் வரை தாடிய maintain பண்ணுவேன்...
வேலைக்கு சேர்ந்த பிறகு கூட கொஞ்ச நாள் அடிக்கடி பண்ணலாம் என்று நினைத்தேன். ஆனாலும் முடியல... பழச மறக்காமல் இன்னும் அப்படியேதான்!
ஆண்டவன் ஆம்பிள்ளைங்களுக்கு மட்டும் ஏன் தாடி மீசை எல்லாம் கொடுத்தான் என்று கோபம் கூட வரும்...:(( பெரிய தொல்லைங்க... தாடி வைச்சிருந்தா காதல் தோல்வி இல்லைனா ஏதோ கவலைன்னு முடிவு பண்ணுது சமூகம்...
சரி, விஷயத்துக்கு வரேன்... அப்படி வழக்கமா விடிஞ்ச ஒரு காலைல..., கண்ணாடில முகத்தப் பார்த்தேன். எனக்கே எம்மேல ஒரு பரிதப உணர்ச்சி வந்திருச்சு... அதுவும் இல்லாம ஆபீஸ்ல மீட்டிங் வேற... பெரிய தலை எல்லாம் பார்க்க வேண்டி வரும்...
அவசரத்தோட அவசரமா சரி இன்னைக்கு பண்ணிடுவோம்னு முடிவு பண்ணி என்னோட ஷேவிங் kit-ta எடுத்து செய்ய ஆரம்பிச்சேன்... என்னவோ தெரியல... எவ்வளவு cream முகத்துல தடவினாலும் நுரையே வரல... வழ வழான்னே இருந்துச்சு... தூக்ககலக்கத்தில வேற இருந்ததால இதப் பத்தி ரொம்ப ஆராய வேணாம் என்று கஷ்டப்பட்டு ஷேவிங் செஞ்சு முடிச்சேன்... ஏகப்பட்ட தடவ அந்த வழ வழ கொழ கொழாவ மூஞ்சில அப்பி ஒரு வழியா முடிச்சாச்சு.
இதுல நடுவுல ரூம் மேட்ஸ் கிட்ட comment வேற... இன்னைக்கு ஷேவிங் பண்ண ரொம்ப கஷ்டமா இருக்குன்னு...
after ஷேவ் லோஷன தேடினா கைக்கு வந்தது ஷேவிங் க்ரீம், அப்ப இவ்வளவு நேரம் பண்ணினது... ஆகா after ஷேவ் லோஷன வச்சுள்ள ஷேவ் பண்ணி இருந்திருக்கேன்... சரி தானிக்கு தீனி சரிய போகும்னு ஒரு தடவ ஷேவிங் க்ரீமா அப்பிட்டு முகத்தக் கழுவினேன்...
இதுலேர்ந்து நான் தெரிஞ்சுக்கிட்டது என்னனா
கொஞ்சம் பொறுமையா இருந்தோம்னா after ஷேவ் லோஷ்ன வச்சுக்கூட ஷேவ் பண்ண முடியும்னு தான்!
This entry was posted
on Tuesday, March 27, 2007 at 10:48 PM.
You can skip to the end and leave a response.
1 Comments:
கடைசியா நீங்க எழுதியிருந்த 'இதுலேர்ந்து நான் தெரிஞ்சுக்கிட்டது என்னனா' matter தான் இந்த பதிவோட Highlight!
சிரிப்பா இருந்தது.
Post a Comment